Për vite, zonja e parë e Sirisë, Asma Al Assad, 49 vjeç, ka qenë fytyra e çlirimit të grave në Lindjen e Mesme, me karrierën e saj të suksesshme bankare dhe edukimin laik britanik. Para arratisjes së saj dje, ajo u quajt “një trëndafil në shkretëtirë” në një shfaqje adhurimi nga mbështetësit e regjimit.
E lindur në Londër në 1975 nga Fawaz Akhras, një kardiolog i suksesshëm në spitalin privat Cromwell dhe nëna Sahar, një diplomate e lartë siriane, ajo u dërgua në Queen’s College, Marylebone. Prej aty ai hyri në King’s College në Londër në vitin 1996 me një diplomë në shkenca kompjuterike dhe letërsi franceze, përpara se të fillonte një karrierë në bankingun e investimeve në firma të mëdha si Deutsche Bank dhe JPMorgan.
Katër vjet më vonë ajo u martua me Asadin në Siri, të njëjtin vit që ai mori kontrollin e vendit pas vdekjes së babait të tij, Hafez al-Assad, i cili vdiq në moshën 69-vjeçare. Së bashku ata tani kanë tre fëmijë, të moshës 19-23 vjeç, të cilët besohet se janë me prindërit e tyre duke u përpjekur të gjejnë një strehë të sigurt pas avancimit të rrufeshëm të xhihadistëve.
Në skenën ndërkombëtare, zonja Assad bëri një profil të ulët, me veshjen e saj të nënvlerësuar dhe pamjen fotogjenike, fytyrën e saj të pambuluar emblematike të reputacionit të Sirisë për lirinë relative të grave në një vend mysliman
Ky imazh u çimentua në shkurt të vitit 2010 kur revista Vogue publikoi një intervistë me të me titull “një trëndafil në shkretëtirë”, duke e përshkruar atë si “më të freskëta dhe më tërheqëse nga zonjat e para”.
Një vit më pas, në Siri shpërtheu lufta midis rebelëve dhe regjimit të Asadit. Gjatë konfliktit, çifti mendohet se është ndarë, por me vdekjen e nënës së Asadit në vitin 2016 dhe diagnozës së kancerit të gjirit nga zonja Assad në vitin 2018, ka pasur një ribashkim.
Ajo dyshohet se ka orkestruar një rrjet sekret komitetesh dhe politikanësh, të drejtuar nga ndihmësi i saj. Ky rrjet kontrollonte gjithçka në Siri, nga aksesi në internet deri te racionet e reduktuara të ushqimit.
Perandoria e saj shtrihej edhe në shpërndarjen e ndihmës së huaj. Në thelb kontrollonte se kush merrte çfarë dhe kur.
Ndërsa roli i saj në diktaturën e Asadit rritej, ajo nuk ishte në gjendje të ruante imazhin e saj të hershëm të gruas së çliruar që vepronte në zemër të pushtetit në një vend mysliman. Ai u bë njësh me shtypjen e tmerrshme të regjimit sirian ndaj popullit të tij.
Pas katër ditësh, Asadët do të festojnë 24 vjetorin e martesës, për herë të parë në mërgim dhe larg pallatit të tyre në Damask
