Krijuese

Në ambientet e bibliotekës universitare të Fakultetit të Edukimit në Universitetin e Durrësit u përurua kolana “Anima” botuar nga shtëpia botuese “Dukagjini”. Takimi u moderua nga Dr. Manjola Zaçellari, pedagoge dhe njëherësh bashkëpunëtore e Dukagjinit, e cila u shpreh se puna cilësore e kësaj shtëpie botuese bën që ajo të qëndrojë në pararojë të botimeve, si dhe të luajë një …

Josif Papagjoni …Çapoi dhe hyri në turmë. Edhe pse u shkri me të, mbeti po vetvetja. Sa e çuditshme ishte vetmia?! Je tok me të tjerët e prapë vetëm. Çfarë bukurie! Vetmia, një domosdoshmëri. Por dhe një shlodhje. Me trup je brenda kësaj morie njerëzish që zhurmojnë, me mendje je vetëm, në heshtjen tënde. E qetësonin biseda të tilla të …

Nga Ben Blushi Karavastaja duket si një plazh në të cilin kohët nuk janë ndërruar. Mos ishte për makinat dhe celularët do dukej sikur aty ishte viti 1982. Gratë e shtrira në natyrë lëshojnë gjurmët e tuleve, rrudhave dhe barrave ciklike, si vula të autoritetit të tyre mbi rërë. Burrat luajnë tavëll apo flenë poshtë çadrave duke i shtyrë gratë …

SAZAN GOLIKU Ti Pano ke qenë, je dhe do të mbetesh vagabond i vërtetë, një aventurier i pandreqshëm. Ti je një variant shqiptar i Aleks Zorbës, d.m.th. je Njeri. Ty të njihnin të gjithë në burg e në kampe dhe të donin të gjithë të burgosurit. Dhe ti rriheshe më tepër se kushdo tjetër (edhe për të tjetrët) nga gardianët …

Capajev Gjokutaj Tri vajza të reja, shtatlarta dhe elegante po dalin nga deti. Pamja ka diçka nga ‘Lindja e Venusit’. Megjithëse mungon guaska e tablos së Botiçelit, në hapsirën rreth tyre ndihet finesa dhe përkryerja e perlës. Më vjen ndër mend që gjyshja ime guaskat i quante xhixhivalle, si të thuash vallzim zonjash a zonjushash. Pastaj krejt pa lidhje më …

Nga Miho Gjini S’ka pak orë që jam ndarë edhe me Leonard Bixhilin, që më errdhi për vizitë nga largë , edhe ai, pas Isak Vlashit nga Belgjika, me dëshirën e tyre njerëzore të urimit të çiltër të rikthimit tim në jetë, kur isha nisur për “andejë”, nga moskthimi! Ndofta, nga që mosha bënë edhe të sajën, brënda cakut që …

Enver Robelli Deri në vitin 1935 turqit nuk kishin mbiemra. Një popull pa mbiemra, edhe kjo bën vaki. Më 1 janar 1935 hyri në fuqi një ligj që i obligonte turqit të pranojnë një mbiemër. Më 24 nëntor 1934 parlamenti ia kishte dhënë themeluesit të republikës, Mustafa Kemalit, titullin «Atatürk», babai i turqve. Këtë mbiemër s’guxon ta mbajë askush tjetër …

Nga Enver Robelli Elias Canetti, hebre i lindur në Bullgari, braktisi Vjenën më 1916 dhe erdhi në Zürich me nënën dhe dy vëllezërit e tij më të rinj. Më vonë, kur u bë shkrimtar me nam, Canetti përshkroi në autobiografinë e tij se si një ditë kishte dalë pranë lumit Limmat në Zürich për të shëtitur bashkë me nënën e …

Nga Aleksandër Cipa Sa herë kthehem ( dhe tashmë rikthimet janë shpeshtuar dhe po shumështohen) në visin e Atit, ndiej dhe kam diçka prej kurrili. Ngarkohem me një totem diellor, më saktë dritë të brendshme, tek e cila më shtresëzohen kumtet dhe meditimet. Kurrili është zogu dimëror që afrohet pranë banesave sikur tenton komunikimin me njerëzit. Aty ku rikthehem ka …

Të kujtohet përparësja e gjyshes tënde? Gjyshja ime e mbante gjithmonë, nuk e hiqte thuajse asnjëherënga trupi. Qëllimi i parë i mbajtjes së përparëses ishte mbrojtja e veshjeve poshtë, por mund të përdorej mjaft mirë edhe për të tërhequr tavat nga furra, kur ato ishin pjekur. Në disa raste, gjyshet e përdornin përparësen edhe për të pastruar fytyrat tona, kur bëheshim pis sidomos gjatë lojërave. Kur gjyshja kthehej nga kafazi i pulave, përparësja i shërbente për të mbajtur …