Home / Bota / I preu kokën gazetarit anglez, gjykata pakistaneze liron terroristin Omar Sheikh

I preu kokën gazetarit anglez, gjykata pakistaneze liron terroristin Omar Sheikh

blea January 28, 2021 Bota, Kronike Leave a comment 7 Views

Terroristi që i preu kokën gazetarit të gazetës së “Wall Street’ ka fituar lirine dhe pse ishte denuar me vdekje per krimin monstruoz.

Gjykata e lartë e Pakistanit, ka liruar nga dënimi me vdekje personin islamik të lindur në Britani, për ngjarjen e rëndë të prerjes së kokës të gazetarit Daniel Pearl në 2002. Gjykata hodhi poshtë edhe një ankesë kundër lirimit që kishte bërë familja e gazetarit të vrarë.

Ahmad Saeed Omar Sheikh, u gjend fajtor për rrëmbimin dhe vrasjen e gazetarit të Wall Street-it në vitin 2002 u dënua me vdekje.

Por një gjykatë e shkallës më të ulët në Pakistan, vitin e kaluar e liroi 47 vjeçarin pakistanez për vrasje dhe ia uli dënimin e tij në një akuzë më të vogël në atë për rrëmbim, e cila rrëzoi dhe dënimin për vdekje duke e urdhëruar që ai të lihet i lirë pasi kishte bërë 20 vite burg.

Por sot Gjykata e Lartë e Pakistanit, e hodhi poshtë këtë akuzë duke e lënë të lirë terroristin pakistanez. Lirimi i pafajësisë ishte gjithashtu objekt i ankesave të veçanta nga qeveria Pakistaneze duke thënë se ky veprim do rrezikonte edhe qytetarët.

“Vendimi i marrë sot është një gjurmë e qartë dhe lirimi i këtyrë vrasësve vë në rrezik gazetarët por edhe qytetarët” ka thënë familja e gazetarit të vrarë në një deklaratë që ka dhënë avokati i tyre Faisa Siddiqi.

“Gjykata Supreme me tre gjyqtarë vendosi dy me një në favor të mbështetjes së pafajësisë të Z. Sheikh dhe urdhëroi atë të lirohet” , tha Z. Siddiqi.

Gazetari i vrarë kishte hetuar lidhjen midis militantëve pakistanezë dhe Richard C Reid, i quajtur “Bomberi i Këpucëve” pasi ai u përpoq të hidhte në erë një fluturim nga Parisi në Miami me eksplozivë të fshehur në këpucët e tij.

Avokatët e familjes së gazetarit të vrarë kanë thënë se Ahmad Saeed Omar Sheikh, ka luajtur një rol vendimtar në rrëmbimin dhe më pas në urdhërimin e vrasjes së djalit të tyre. Familja e Pearl e quajti vendimin e gjykatës së lartë “një zhurmë e drejtësisë” dhe u lut për ndërhyrjen e SHBA në këtë çështje.

Nuk kishte asnjë fjalë se kur do të lirohen pas vendimit të së enjtes.

Check Also

Për besimtarët që duan të shkojnë këtë vit në Mekë, ky është kushti kryesor për të marrë pjesë në haxh

Ministria e Shëndetësisë në Arabinë Saudite, ka njoftuar të gjithë besimtarët myslimanë të cilët duan …

Leave a Reply Cancel reply

The Beating of Rasic’s Son and ‘Discipline of National Back’

The beating of Nenad Rasic’s son was not an excess of a group of young people, it was a logical flow of a policy that determines the “purity” of Serbs. 1. I saw the recording of the beating of Nikola Rasic, Nenad’s son. A crowd of twenty or more people beat an 18-year-old in the yard of the Laplasella High School, no one intervened to stop this brutality, while encouraging cries were heard to unite other young people in this beating, in the name of Kosovo of Metohija and the Diocese of Raska and Metohija (of the Serbian Orthodox Church)”. “Father Sava of the Monastery of Deçan, that is, of this diocese, wrote a day later that “the child was beaten with iron rods, boxers, his teeth were broken, his face was massacred, all in the sunlight in front of a crowd of people from whom no who helped them, a cruelty and shame … These people were not Serbs, but non-people ”. And, with an invitation for insight, Sava Janjic asks: “When will the wrongdoers stop calling in the name of Serbia and religions with which they have nothing in common?”. I fear that the answer is more complicated and starts with “not soon” and for a simple reason: the beating of Nikola Rasic, Nenad’s son, was no exception, an adventure of high school-age hooligans venting their aggression against someone who is different from them. The beating was a rule and a logical consequence of a multi-year political action that tries to bring the Serbian public sphere in Kosovo under operational control and mentality. Nikola’s father, Nenad, is a Kosovo Serb politician who is not part of the Serb List in Kosovo. For years, especially in the parliamentary elections, the pressure was exerted that the votes of Kosovo Serb citizens go only to the Serbian List. This pressure is said to have been initially exerted by secret means of Serbian state and military security and ordinary criminals, as well as those who are part of organized crime. But, for some time now, there has been no need for such covert or semi-covert actions – now official Belgrade is ordering, as was done in this election, that only the “Serbian List” protects Serbs and that people like Rasic or Rada Trajkovic are ” Serbs of Albanians ”. Nikola Rashiq was beaten, consequently, because he was perceived by a majority of young people his age, who watch Belgrade messages on TV every night, to be “Albanian Serb” and not “Serb Serb”, not “exactly Serb”. 2. So, if an expression of Serbia of the 70s and 80s can be used, the discipline of the back was practiced in Laplasella. In the 70s and 80s the use of rubber stick by the then militia against the citizens was called “discipline of the back”, a metaphor of the urban vocabulary for the operation of a repressive system. Now, in the third decade of the 21st century, the role of the militia was taken over by the crowd of high school students: with metal rods, iron boxes and hammers they undertook the exercise of “discipline of the back” of Nenad Rasic’s son and Nenad himself. “This form of discipline of the “national back” is new, as an earlier form, the execution with a bullet in the head, did not show enough results. On January 16, 2014, Dimitrije Janicijevic, an activist of the Serbian Liberal Party (SLS) and a candidate for mayor of that municipality, was shot dead in northern Mitrovica.” Four years later, on the same day, January 16, Oliver Ivanovic was assassinated, the one who had the capacity to be the most respected figure among Kosovo Serbs and independent of the Serb List. To date, there is no one convicted of these murders, and the aura of the Serbian List has been raised over this guilt. “Discipline of the national back” from the private threats of the Serbian secret police to the public ones of the official political and media discourse of Belgrade turned into bullets against political opponents and now in beating their children. The methods may change, but the ideology is one: there is a center in Belgrade, which will represent everything Serbian, and this center will also serve as a “Serbometer”. Morning and evening, on the regime’s nearby televisions, the names of people in Kosovo who are not “enough Serbs” will be shown. From here to intimidation and violence it doesn’t take much imagination. 3. The case of Nikola Rasic opened the window for identity and political friction within the Serb community. “Discipline of the back” to define the purity of “Serbism” is nothing but a form of totalitarianism (names can be freely found that explain what its form is). Such a thing is not that it does not happen to Albanians: throughout the last century, an ideological war has been waged to determine which is the center that defines who is more Albanian than the other. In fact, such a war is still going on today, again to determine who is more “national”, at the same time placing it on portals, parties or groups of authors for “Albanian meter”. But the difference is substantial, even so substantial that in the small Kosovo two parallel political processes took place. A regular democratic electoral process took place among the Albanians, which in the best civil peace produced an electoral revolution with the overthrow of the current ruling elites. There was a “discipline of the backc” intervention among Kosovo Serbs, where all citizens of this nationality were supposed to declare their national purity by voting for the Serbian List. And, not only that: in the Serbian environments and with a directed vote, the selection of the “purity” of Bosniaks and Roma was made. Those candidates who are close to the Serbian List received clean votes. This now opens a new chapter that is still the topic of theoretical debate: how to define identity, ie the relationship between identity and political power? The …

Kryeministri Rama del zbuluar/ Nuk justifikon pasurinë prej 1 milion dollarë

Me pasuri familjare prej 100 milionë lekë në fund të vitit 2018, kryeministri Edi Rama rezulton me diferencë negative në një vit të karrierës, për shkak se burimi financiar i shtëpisë së tij në Surrel mbetet i paqartë… Rrjeti Ballkanik i Gazetarisë Investigative (BIRN) ka publikuar të dhënat e skedës së pasurisë së kryeministrit Edi Rama për periudhën 2003-2018, në të cilën rezulton se përgjatë 15 viteve ai e ka shumëfishuar pasurinë me rreth 16 herë. Këtu mbeten të pallogaritura dhe dy vite të tjera, 2019 dhe 2020. Sipas BIRN nga 6 milionë lekë, që ka deklaruar Rama në vitin 2003, në vitin 2018 rezulton me një pasuri prej 100 milionë lekë. Edi Rama është prej tetë vitesh kryeministër i Shqipërisë dhe kërkon një mandat të tretë qeverisës në zgjedhjet parlamentare të 25 prillit. Rama ka pasur një karrierë të larmishme përpara përfshirjes në politikë. Ai ka qenë pedagog i pikturës në Akademinë e Arteve, lojtar i ekipit kombëtar të basketbollit, publicist si dhe autor i dy librave; “Refleksione” së bashku me Ardian Klosin dhe “Kurbani”. Përfshirja e Edi Ramës në jetën publike dhe politike zë fill me lëvizjen e viteve ‘90 që rrëzoi regjimin komunist në Shqipëri, ku ai ishte një ndër zërat e spikatur publikë. Pas një largimi disavjeçar jashtë Shqipërisë, Rama hyri në politikë si ministër i Kulturës, Rinisë dhe Sporteve në qeverinë e kryeministrit Fatos Nano në vitin 1998. Rama u zgjodh kryetar i Bashkisë së Tiranës në vitin 2000 dhe e drejtoi kryeqytetin për 11 vite radhazi. Ai u zgjodh kryetar i Partisë Socialiste në vitin 2005 dhe e drejton atë prej 16 vitesh. Ky raport u prodhua nga BIRN pas administrimit të deklaratave të pasurisë së kryeministrit Edi Rama nga Inspektorati i Lartë i Deklarimit dhe Kontrollit të Pasurive dhe Konfliktit të Interesit, ILDKPKI. Ai ka për qëllim bërjen e transparencës mbi pasuritë e anëtarëve të Këshillit të Ministrave gjatë viteve 2013-2020. Skeda grafike e mëposhtme paraqet pasurinë e deklaruar nga kryeministri Edi Rama nga viti 2003 deri në fund të vitit 2018. Në deklaratën e parë të dorëzuar në ILDKPKI në vitin 2003, Rama deklaron pasuri me vlerë 6 milionë lekë dhe deri në fund të vitit 2018, pasuria familjare ka shënuar rritje me 16 herë, duke kapur vlerën e 100 milionë lekëve. Në fund të vitit 2018, pasuria familjare e Z. Rama përbëhet nga 73 milionë lekë pasuri të patundshme, 17.2 milionë lekë likuiditete bankare, huadhënie prej 9.7 milionë lekësh, automjet me vlerë 400 mijë lekë si gjendje cash prej 182 mijë lekësh. Të ardhurat familjare për periudhën deklaruese janë 94.3 milionë lekë, nga të cilat paga e Z. Rama është në masën 27% dhe të ardhurat nga puna e bashkëshortes 38%. Rreth 16% e të ardhurave kanë si burim qiratë, 9.5% punën artistike të Z. Rama dhe shitjen e librit “Kurban” si dhe 8% kanë si burim të ardhurat e krijuara nga i biri nga shitja e veprave të artit. Përveç analizës për rritjen/uljen e pasurisë, strukturën e aseteve dhe të ardhurave, ky raport paraqet dhe kontrollin aritmetik/logjik të deklarimeve të subjektit, si dhe “flamujt e kuq’ që identifikohen gjatë kontrollit. Nga kontrolli aritmetik/logjik për 14 vite të deklarimit, njëra prej deklaratave rezultoi me probleme. Në periudhën 2003-2018, Edi Rama ka shkëputje nga funksioni publik dhe detyrimi ligjor për të deklaruar pasurinë nga korriku 2011 deri në shtator 2013. Pas zgjedhjes si kryeministër, Rama dhe bashkëshortja e tij rideklarojnë pasurinë e plotë në tetor 2013, e cila është shtuar me 44,736,099 lekë krahasuar me vitin 2011. Ndërkohë, burimet e deklaruara në rubrikat përkatëse janë të pamjaftueshme për të mbuluar shtesën e aseteve në shumën 29,641,593 lekë. Shtëpia e banimit në komunën Dajt në bashkëpronësi me bashkëshorten është deklaruar për herë të parë në vitin 2013 me vlerë 39,607,741 lekë dhe përbën zërin kryesor në shtesën e aseteve. Rama deklaron se ka dorëzuar në ILDKPKI dokumente shtesë si leje ndërtimi dhe dokumente mbështetëse për burimin e krijimit, të cilat BIRN nuk i disponon, por në rubrikat përkatëse të formularit nuk rezulton burimi i krijimit të kësaj pasurie. Në tetor 2013, subjekti deklaron se ka një detyrim të pashlyer për shtëpinë ndaj shoqërisë së ndërtimit në shumën 12,056,241 lekë “në pritje të miratimit të një kredie bankare”. Kredia bankare me vlerë 80,000 euro është lëvruar më 22 tetor 2013, me afat shlyerje 10 vjet. Në analizën statistikore të pasurisë janë përfshirë edhe dy huadhënie të deklaruara nga Linda Rama në vitin 2010, në vlerat 30 mijë euro dhe 40 mijë euro. Këto hua nuk deklarohet të jenë kthyer deri në fund të vitit 2018. Në vitin 2012, Z. Rama ka bërë rivlerësimin e një apartamenti banimi ‘parafabrikat 1 + 1, me sip. 59 m2’, i përfituar nga privatizimi, sipas çmimit fiskal në vlerën 5,422,000 lekë. Apartamenti është shitur në vitin 2017 në shumën 5,000,000 lekë.

Ardian Lefter Çipa’s letter to Albin Kurti

Dear Mr. Prime Minister of our Kosovo, Allow me, on behalf of Lefter Çipa’s family, as his youngest son, to express my heartfelt thanks for the homage and appreciation you place on our Father in these days of his passing on to the next life. Your homage and public appreciation are a great award that comes from our Kosovo, from that Arberian land which our Father had the “Essence” of his heart. In dozens of poems and songs, but especially in two of his important books: “For Kosovo I will rise again” and “Songs of Ruzana”, our Father had the full pathos and spirit of a good national time for the all-Albanian aspiration. In the late ’80s and early’ 90s, in one of his songs performed with such artistic mastery by the famous Albanian polyphony group, Grupi i Pilurit, the author wrote and sang: “The time has come, arber time, a white cloud comes, a wish to Kosovo! ”disa .and a few decades ago he had made his badge very desirable: “Albanians as they are, they have a cradle and a mother ”. Our heartfelt family thanks for the consolation of the loss of our Father Lefter can not be separated from the thanks for the mutual homage you do to another Arbëresh bard, Zef Kakoca. In this coincidence, the connection in the DNA of hundreds of years and the relationship between the Arbëresh with our region, Himara and Labëria, is automatically brought to mind and in the mind. For this reason, the force we receive from your message on our pain is twofold. With wishes and wishes for prosperity and permanent success for you personally and permanently for our Kosovo!

Shtypi.net

I preu kokën gazetarit anglez, gjykata pakistaneze liron terroristin Omar Sheikh

Related Articles

Check Also

Për besimtarët që duan të shkojnë këtë vit në Mekë, ky është kushti kryesor për të marrë pjesë në haxh

Leave a Reply Cancel reply

Koronavirusi/ Pandemia bëhet shqetësuese për Italinë, zgjaten masat kufizuese

Koronavirusi në Shqipëri, doktor Halim Kosova surprizon me deklaratën: Më vjen ta marr Ramën…

Çfarë po fsheh Korea e Veriut? Pamjet satelitore zbulojnë…(FOTO)

Tirana nesër pa drita, ja në cilat zonat do të ndërpritet energjia për disa orë

U përgëzua për strategjinë anti COVID, ky shtet europian goditet nga vala e tretë e pandemisë

Vetingu në polici/ Konfirmohet në detyrë Ardian Çipa, ish-drejtori i policisë së Tiranës

Zv. Presidenti i SPASH, Arian Peraj: Drejtorët e shkollave nuk i kanë mirëinformuar mësuesit…

Jakup Krasniqi thirri Pashko Vasën në sallën e Hagës

Shkrimtari i madh Ismail Kadare mesazh ngushëllimi familjes së poetit Lefter Çipa

Kriza me llogaritë e panjohura të së ardhmes ekonomike